Po popisu stanovnistva iz 1991. godine Plana je imala 387. domaćinstava u kojima je zivelo 1479 stanovnika. Bela kuga nije zaobišla ni ovo selo. Dvadeset godina kasnije uvidom u prve rezultate popisa iz 2011. godine u Plani je živelo 1144 stanovnika, a broj domaćinstava je 337. Evidentno je da se broj stanovnika smanjio, što negativnim prirodnim priraštajem, što iseljavanjem u druge gradove i inostranstvo. Sve je više staračkih domaćinstava, a prosečna starost Planjana je 46,9 godina.
Nekada nije bilo tako. Plana je pre nešto manje od 200. godina po broju domaćinstava bila odmah iza Paraćina. Tako je 1827. Plana imala 68 kuća. Poređenja radi drugo selo po broju domaćinstava Donja Mutnica ih je imala 52. Na sledećem popisu koji je rađen između 1833. i 1838. godine Plana je imala 73 kuće. Nešto potpuniji popis stanovništva iz 1863. godine nam govori da je Plana tada imala 909 stanovnika.
Za najstariju familiju u Plani smatraju se Ljubičići, od kojih su kasnije postali Đokići, Gajići i Ristići. Ljubičići su bili prema kazivanju Dimitrija Jovanovića, Milana Mirkovića, Milena Ilića i Aranđela Blagojevića najstarija familija u selu, koja se najduže održala.
U najstarije familije se ubrajaju i Karapandžići, čiji se današnji potomci prezivaju Miljkovići, zatim Didijankovići, potom Milivojevići kasnije preuzeli prezime Aksentijevići.
Mirčići potiču od nekog Mirčeta sa Kosova i Metohije koji je u selo Plana dosao 1676. godine. Skup familija poznati kao Vlasi vuku koren od nekog Vlaha Janka iz židilja. Familija Devlića dobila je porodični nadimak po pretku Bogosavu, koga su zvali Bogo. Golubovići, takodje stara familija, nosi prezime po nekom Bugarinu Golubu, koji sa ženom Jaglom prebeže u ove krajeve. U seobama putevi im se rastaviše, te se Golub naseli u Bunaru, a Jagla u Plani. Kada su posle nekoliko godina saznali jedno za dugo, Golub se preseli u Planu i posta rodonačelnik današnjih Golubovica.
U stare familije ubrajaju se jos i Mrkići, Nojići, Cocići, Veljkovići, Miloradovići... Kao i sva okolna sela i stanovnici Plane su prezivljavali sve muke i strahote ratova i seoba. U tom viševekovnom rasulu srpskog naroda mnoga sela su se zauvek zatrla i na njih podsećaju samo nazivi lokaliteta i potesa, što je slucaj i sa mnogim nestalim selima u okolini Plane.
Međutim, i u najtežim istorijski trenucima kao što su bili velika seoba naroda 1690. godine, ratovi Austrije i Turske u 18. veku, balkanski ratovi, I i II sv.rat, Plana je uvek ostajalo da živi kao selo. Nekada i samo sa osam kuca, ali se u svim važnijim spisima i dokumentima onoga vremena Plana kontinuirano spominje kao naselje.
Postoji pretpostavka da su stanovnici Plane mozda poreklom Hercegovci. Ta hipoteza se potkrepljuje činjenicom da u Hercegovini postoji planina Baba ispod nje varošica Plana kao i jedna oblast nazvana Korita. Moguće je da se jedna migraciona struja zaputila iz Hercegovine i našavši sličan krajolik ovde nastanila se i svom selu i planini dala ista imena kao u starom zavičaju. Nažalost, ova pretpostavka dalje nije dokazivana, niti su ostvareni bilo kakvi kontakti sa stanovnicima hercegovačke Plane.
Pored krštenog imena skoro svaki stanovnik ovog sela ima i svoj nadimak po kome ga svi znaju. Naravno ovo je opštesrpska odlika.
Nekada nije bilo tako. Plana je pre nešto manje od 200. godina po broju domaćinstava bila odmah iza Paraćina. Tako je 1827. Plana imala 68 kuća. Poređenja radi drugo selo po broju domaćinstava Donja Mutnica ih je imala 52. Na sledećem popisu koji je rađen između 1833. i 1838. godine Plana je imala 73 kuće. Nešto potpuniji popis stanovništva iz 1863. godine nam govori da je Plana tada imala 909 stanovnika.
Za najstariju familiju u Plani smatraju se Ljubičići, od kojih su kasnije postali Đokići, Gajići i Ristići. Ljubičići su bili prema kazivanju Dimitrija Jovanovića, Milana Mirkovića, Milena Ilića i Aranđela Blagojevića najstarija familija u selu, koja se najduže održala.
U najstarije familije se ubrajaju i Karapandžići, čiji se današnji potomci prezivaju Miljkovići, zatim Didijankovići, potom Milivojevići kasnije preuzeli prezime Aksentijevići.
Mirčići potiču od nekog Mirčeta sa Kosova i Metohije koji je u selo Plana dosao 1676. godine. Skup familija poznati kao Vlasi vuku koren od nekog Vlaha Janka iz židilja. Familija Devlića dobila je porodični nadimak po pretku Bogosavu, koga su zvali Bogo. Golubovići, takodje stara familija, nosi prezime po nekom Bugarinu Golubu, koji sa ženom Jaglom prebeže u ove krajeve. U seobama putevi im se rastaviše, te se Golub naseli u Bunaru, a Jagla u Plani. Kada su posle nekoliko godina saznali jedno za dugo, Golub se preseli u Planu i posta rodonačelnik današnjih Golubovica.
U stare familije ubrajaju se jos i Mrkići, Nojići, Cocići, Veljkovići, Miloradovići... Kao i sva okolna sela i stanovnici Plane su prezivljavali sve muke i strahote ratova i seoba. U tom viševekovnom rasulu srpskog naroda mnoga sela su se zauvek zatrla i na njih podsećaju samo nazivi lokaliteta i potesa, što je slucaj i sa mnogim nestalim selima u okolini Plane.
Međutim, i u najtežim istorijski trenucima kao što su bili velika seoba naroda 1690. godine, ratovi Austrije i Turske u 18. veku, balkanski ratovi, I i II sv.rat, Plana je uvek ostajalo da živi kao selo. Nekada i samo sa osam kuca, ali se u svim važnijim spisima i dokumentima onoga vremena Plana kontinuirano spominje kao naselje.
Postoji pretpostavka da su stanovnici Plane mozda poreklom Hercegovci. Ta hipoteza se potkrepljuje činjenicom da u Hercegovini postoji planina Baba ispod nje varošica Plana kao i jedna oblast nazvana Korita. Moguće je da se jedna migraciona struja zaputila iz Hercegovine i našavši sličan krajolik ovde nastanila se i svom selu i planini dala ista imena kao u starom zavičaju. Nažalost, ova pretpostavka dalje nije dokazivana, niti su ostvareni bilo kakvi kontakti sa stanovnicima hercegovačke Plane.
Pored krštenog imena skoro svaki stanovnik ovog sela ima i svoj nadimak po kome ga svi znaju. Naravno ovo je opštesrpska odlika.
Нема коментара:
Постави коментар